Czy chciałbyś być postrzegany przez kobiety jako zwykły facet? A może wolałbyś być nazwany niecodziennym i nietuzinkowym?
Większość facetów, z którymi pracuję, wierzy że musi się czymś wyróżnić, a nasza praca i rozwój w relacjach polega na tym, aby zyskać jakąś supermoc, świecić w ciemności i mienić się na kilometr z tłumu innych facetów.
Jednocześnie ostatnie co chcą, to aby jakaś dziewczyna nazwała ich przeciętnym i zwykłym, bo to kojarzy im się z odrzuceniem i byciem nieatrakcyjnym.
Zgadza się? Zastanów się, czy chciałbyś być postrzegany przez kobiety jako zwykły facet? A może wolałbyś być nazwany niecodziennym i nietuzinkowym?
Dlatego nie pozwalają sobie, aby być przysłowiowym ‚sobą’, naturalnym i autentycznym. Głowią się i troją, aby zrobić dobre wrażenie, super wypaść, wywołać odpowiedni stan i na długo zapaść jej w pamięci.
Jednocześnie z perspektywy kobiety.. niczym nie różnią się od innych, bo większość tak robi :)))
Widzisz już ten paradoks?
W świecie, w którym wszyscy chcą być niezwykli i niecodzienni, najbardziej niezwykły i niecodzienny jest ten.. który nie stara się być niezwykłym i niecodziennym 🙂
On nie ma problemu, aby porozmawiać o oscypkach, schabowym, bajkach, komiksach czy nawet skarpetkach. Jemu nie zależy, aby zrobić dobre wrażenie. Po prostu całkowicie naturalnie zaczyna rozmowę i pyta ją co jadła na śniadanie, mówi że uroczo wygląda w sukience lub przyznaje się, że ma pustkę w głowie i jedyne, co jest w stanie powiedzieć, to ‚cześć’.
I właśnie ta zwykłość jest w cenie!
Jedno z największych pozytywnych rozczarowań, które pojawiają się u osób, z którymi pracuję, to zdziwienie, że nie muszą się starać, aby być kimś niezwykłym czy oryginalnym.
Nie muszą kombinować i szukać czegoś super-ultra-hiper niecodziennego. Mogą rozpocząć rozmowę na te najbardziej zwykłe i codzienne tematy.
I wtedy następuje wielki szok, bo uświadamiają sobie pewien paradoks: to właśnie bycie zwykłym i normalnym najbardziej wyróżnia Cię pośród innych!
Teraz rozumieją, dlaczego do tej pory coś nie grało w relacjach z kobietami: nie akceptowali siebie takimi, jakimi są; wierzyli że coś jest z nimi nie tak, że nie są wystarczająco dobrzy i muszą to jakoś nadrobić, aby w jej oczach wyjść na kogoś niezwykłego. A to właśnie ta zwykłość jest najbardziej urzekająca, bo jest prawdziwa i naturalna.
Zagłębiając się, okazuje się, że chęć bycia niezwykłym i niecodziennym oraz niechęć i opór przed byciem zwykłym, to zawsze jakaś ucieczka – przed sobą.
Okazuje się, że my po prostu nie akceptujemy naszej zwykłości i przeciętności. Nie akceptujemy naszej normalności, bo wydaje nam się, ze to za mało.
Gdy to zrobimy, okazuje się, że nie trzeba stawać na głowie i inwestować ogromnych zasobów i energii, aby się wyróżnić.
Gdy pozwolisz sobie być takim, jakim jesteś, doznasz szoku, bo okaże się, że to w zupełności wystarczy!
To jest ten widok, który uwielbiam. Gdy ktoś przestaje kombinować i po prostu idzie porozmawiać o zwykłych przyziemnych i codziennych tematach.. lodach, smażonej rybie czy miejskich hulajnogach. Kilka minut później wraca zdziwiony, bo właśnie umówił się na randkę lub wymienił kontaktami.
I to jest ten moment, w którym dociera do niego, że zawsze wszystko było z nim w porządku i wcale nie musi się starać, aby zrobić super wrażenie, bo jest okey taki, jaki jest.
Zaczyna docierać, że wcześniejsze rozmowy były przekombinowane. Starał się na siłę być fajnym, a przez to wypadał sztucznie.
Także moja rekomendacja – pozwól sobie być zwykłym i przeciętnym. Akceptacja siebie takim, jakim jesteś odblokowuje w Tobie ogromną moc – wysokie poczucie wartości. I właśnie to jest ta ukryta supermoc. Na tym polega sekret bycia ‚zwykłym’.
Tylko osoby o wysokim poczuciu wartości pozwolą sobie na to, aby nie musieć chcieć wyróżniać się pośród innych. I właśnie oni uchodzą za najbardziej niezwykłych.
Tego Ci życzę! Abyś tak bardzo siebie cenił i tak dobrze czuł się we własnej ‚skórze’, by nie musieć kombinować jak się wyróżnić, bo to kim jesteś wyróżnia Cię na kilometr!
